Tak źle nie było nigdy. Tylko w ubiegłym roku zmniejszono wydatki inwestycyjne aż o prawie 45 procent, w porównaniu do 2011 roku! Piszą o tym do władz Mazowsza radni Powiatu Radomskiego, którzy przyjęli dzisiaj stanowisko w sprawie zasad programowania funduszy unijnych w województwie. Starosta radomski Mirosław Ślifirczyk:

Stanowisko
Zarządu Powiatu Radomskiego
w sprawie zasad programowania funduszy unijnych na Mazowszu
w perspektywie 2014-2020

Zrównoważony rozwój województwa mazowieckiego - jako nadrzędny i szczytny cel wdrażania funduszy strukturalnych Unii Europejskiej oraz Strategii Rozwoju Województwa Mazowieckiego – rozmija się z rzeczywistością. Dysproporcje rozwojowe, w szczególności między stolicą regionu a biednym południem Mazowsza, pogłębiają się. Poziom PKB na mieszkańca w Warszawie oraz subregionie radomskim kształtuje się w relacji 4:1. Fakt ten przyjmujemy z ogromnym zaniepokojeniem i szczególnie boleśnie, my, przedstawiciele mieszkańców powiatu radomskiego, którego sytuacja społeczno-gospodarcza należy do najtrudniejszych w regionie.
Stopa bezrobocia w powiecie radomskim od lat nie ulega zmniejszeniu, utrzymując się na bardzo wysokim, ok. 30-procentowym poziomie. W 2012 r. wydatki inwestycyjne, zważywszy na bardzo trudną sytuację powiatowego budżetu, obniżyły się, w porównaniu do roku 2011, aż o blisko 45%!
Włączenie Mazowsza do grupy regionów lepiej rozwiniętych oznacza, że w perspektywie programowania funduszy Unii Europejskiej na lata 2014-2020 założenia kształtowania polityki spójności na Mazowszu ulegną daleko idącym przeobrażeniom. Rozmijają się one, niestety, z faktycznymi potrzebami najbiedniejszych podregionów, które wciąż zainteresowane są przede wszystkim rozwijaniem lokalnej infrastruktury społecznej i technicznej. Nadzieje na złagodzenie negatywnych skutków reorientacji w definiowaniu obszarów wsparcia i kierunków interwencji wiążemy w tej sytuacji z tzw. mechanizmem elastyczności, mającym niwelować drastyczne konsekwencje zmniejszenia w nowej perspektywie aż o 40% wolumenu środków unijnych dla regionu. Działanie tego instrumentu może przynieść jednak oczekiwane rezultaty tylko wtedy, gdy fundusze pomocowe w ramach ww. instrumentu alokowane będą w poszczególnych podregionach według takich wyznaczników algorytmicznych, jak np. PKB per capita, stopa bezrobocia czy liczba mieszkańców korzystających ze świadczeń pomocy społecznej.
Mimo powyższych obaw i zastrzeżeń, wyrażamy jednak nadzieję, że zarówno Pan Marszałek, jak i pozostali Członkowie Zarządu Województwa Mazowieckiego, zechcą podzielić nasze wątpliwości, troski i oczekiwania. Dowodem tego byłoby sformułowanie na nową perspektywę programowania funduszy unijnych takich zasad podziału alokacji środków - np. w ramach RIT, formowanego jeszcze Kontraktu Terytorialnego czy też poprzez wydzielenie w RPO WM 2014-2020 odrębnej osi priorytetowej dla rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS), postulowane przez Konwent Starostów - które zdecydowanie i jednoznacznie preferowałyby obszary najuboższe, obrazujące, jak choćby właśnie powiat radomski, biegun biedy w skali drastycznych dysproporcji rozwojowych Mazowsza.