Radom 90.7 FM | Końskie i Opoczno 94 FM | Skarżysko Kam. 94.5 FM | Kozienice 97.9 FM
Na antenie:
PRZEBOJE Z NUTĄ NOSTALGII
Radio Plus Radom
Patron dnia: św. Franciszka Ksawera Cabrini, dziewica i zakonnica
Dziś jest: Niedziela, 22 grudnia 2024
×

Ostrzeżenie

JUser::_load: Nie można załadować danych użytkownika o ID: 238.

RADOM

Turniej piłkarski ku czci Żołnierzy Wyklętych

piątek, 10 czerwca 2022 15:22 / Autor: Beata Okulińska
Turniej piłkarski ku czci Żołnierzy Wyklętych
FB "Cześć Ich Pamięci"
Beata Okulińska

VI Turniej Piłkarski „Cześć ich Pamięci" odbędzie się w sobotę 11 czerwca w Radomiu. Ma on symbolicznie upamiętnić żołnierzy antykomunistycznego podziemia niepodległościowego. W tym roku patronem turnieju jest pochodzący z Radomia żołnierz wyklęty Witold Borowski. Podczas rozgrywek odbędzie się także zbiórka pieniędzy na budowę radomskiego hospicjum.

Rozgrywki odbędą się na stadionie orlik przy szkole PSP 27 przy ulicy Sadkowskiej 16 w godz. od 8.00 do 18.00. W turnieju weźmie udział 14 drużyn. Tegorocznym patronem wydarzenia jest Witold Borowski, którego rocznica urodzin przypada w najbliższy poniedziałek 13 czerwca.

*

Witold Borowski urodził się w 1913 r. w Radomiu. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie aktywnie działał w Młodzieży Wszechpolskiej i Sekcji Akademickiej Stronnictwa Narodowego. W 1935 r., z powodów politycznych, został osadzony na kilka miesięcy w obozie w Berezie Kartuskiej. We wrześniu 1939 roku walczył jako ochotnik, został ranny i trafił do niemieckiej niewoli, z której udało mu się zbiec. Zaangażował się w konspirację, działał pod pseudonimami „Witek" i „Witold. Latem 1942 r. wstąpił do Narodowych Siłach Zbrojnych. Pełnił tam najpierw funkcję zastępcy szefa VI Wydziału Dowództwa, a od września 1943 r. szefa tego Wydziału. Odpowiadał za sprawy oświatowo-wychowawcze. Aż do wybuchu powstania warszawskiego na zapleczu swojego sklepu ukrywał żydowską rodzinę. Podczas powstania przebywał w Milanówku, gdzie organizował pomoc dla rannych wychodzących z miasta. Był jednym z inicjatorów powołania do życia Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, które miało kontynuować walkę z sowietami. W stopniu porucznika objął funkcję szefa IV Wydziału (propagandy) Komendy Głównej NZW. W kwietniu 1945 r. został aresztowany przez NKWD i osadzony w areszcie przy ul. Środkowej w Warszawie, skąd trafił do obozu koncentracyjnego w Rembertowie. W nocy z 20 na 21 maja 1945 r. wraz z grupą 1400 więźniów został uwolniony przez oddział "Wichury". Poszukiwany przez UB i NKWD ukrywał się w okolicach Mińska Mazowieckiego. Zginął 2 czerwca podczas obławy we wsi Antonin. Został pochowany na cmentarzu w Jakubowie.