W czasie wojny służył m.in. w oddziale legendarnego Hubala, a później Robota. Po aresztowaniu przez Niemców trafił do obozu koncentracyjnego Gross Rosen, potem do Auschwitz II, Mauthausen i Gusen II. Szczegółowe wspomnienia ze swojego życia zawarł w autobiografii zatytułowanej "Życie w ciekawych czasach" wydanej przez konecką bibliotekę w 2009 roku.
Jan Zbigniew Wroniszewski był związany z Końskimi. Jeszcze przed wojną przeprowadziła się tu jego rodzina. W czasie okupacji wraz z bratem Józefem Kazimierzem ps. "Konrad" działał w konspiracji. Wspólnie wydawali obwodowy dwutygodnik „Sprawy Polskie”. Brał udział w wielu akcjach dywersyjnych.

Po wojnie bracia powrócili do Końskich i rozpoczęli studia na wydziale prawno-ekonomicznym Uniwersytetu Łódzkiego. „Znicz” studiował równolegle wokalistykę w Konserwatorium Łódzkim. Jesienią 1949 r. zatrudnił się w jednym z tamtejszych teatrów lalek. Pracując zdał eksternistycznie egzaminy: aktorski (1955) i reżyserski (1965). W roku 1961 objął dyrekcję i kierownictwo artystyczne Olsztyńskiego Teatru Lalek. Prowadził go przez dwadzieścia lat, do przejścia na emeryturę. Do śmierci mieszkał w Olsztynie. Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych.