Tak jak od niemal 100 lat ulicami Żeromskiego, Moniuszki i Sienkiewicza przeszła dziś centralna radomska procesja eucharystyczna. Poprzedziła ją Msza Św. w farze pod przewodnictwem proboszcza ks. Mirosława Nowaka. Procesja zatrzymywała się przy czterech ołtarzach: przy kościele Świętej Trójcy, przy kościele św. Katarzyny, przy kościele Św. Stanisława  oraz przy katedrze. Tam ks. bp Henryk Tomasik przewodniczył Mszy Św. i wygłosił homilię. Biskup przypomniał, że Eucharystia jest dziękczynieniem. - W to wielkie dziękczynienie Chrystus włącza swoją ofiarę - mówił ks. bp Tomasik. - Co my możemy ofiarować Bogu? - pytał.  - Świat może ofiarować Bogu coś niezwykłego - Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa. I my możemy taki dar składać. To jest zaszczyt. To jest przywilej, największy przywilej chrześcijanina. Ten największy przywilej chrześcijanina polega właśnie na tym, że człowiek od momentu chrztu św., a szczególnie bierzmowania może uczestniczyć w składaniu największego daru Bogu. To jest osoba Jezusa Chrystusa. Jezus Chrystus obecny pod postaciami chleba i wina. Udział we Mszy Św. jest przywilejem, zaszczytem.  W naszych czasach stał się obowiązkiem, o którym zapominamy, a to największy przywilej - mówił biskup radomski.

W procesji bardzo licznie wzięli udział wierni. Podkreślali, że wierzą w Jezusa Chrystusa i się tego nie wstydzą. Jednym z wymiarów procesji Bożego Ciała jest właśnie publiczne wyznanie wiary.

Podczas procesji wpatrujemy się w Jezusa Chrystusa ukrytego w Najśw. Sakramencie. Zapytaliśmy radomian jak ważna dla nich jest Komunia Św.

Uroczystość Bożego Ciała ustanowiona została w 1264 roku przez papieża Urbana IV. Bezpośrednim impulsem był cud eucharystyczny w Bolsena, gdzie podczas Mszy Św. zaczęła krwawić Hostia. Przebywający w pobliskim Orvieto papież Urban IV zabrał tam korporał i ukazał go wiernym. W Polsce Boże Ciało obchodzone było po raz pierwszy w 1320 roku. W XV wieku znane było już w całym kraju.