Święta wielkanocne poprzedzał 40 dniowy Wielki Post, bardzo rygorystycznie przestrzegany przez mieszkańców wsi. Stąd też bardzo czekano na te święta. Msza święta, czyli Rezurekcja sprawowana była o świcie i była bardzo... głośna!. Potem na wyścigi gospodarze wracali do swoich zagród. Który pierwszy wróci do chałupy, ten będzie miał lepsze urodzaje. Dzień spędzano w gronie najbliższej rodziny, przy stole. Smakowano świąteczny barszcz z dodatkiem kiełbas i mięs, jaja. Były ciasta, przede wszystkim serniki, baby, mazurki. Nie mogło zabraknąć różnych mięs, wędliny i kiełbas.   

O zwyczajach wielkanocnych na radomskiej wsi opowie dr Justyna Górska-Streicher, etnograf, dyrektor Ośrodka Kultury i Sztuki Resursa Obywatelska w Radomiu:

Po Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego przychodził drugi dzień świąt, Poniedziałek Wielkanocny. Było wtedy: mokro, gwarno i wesoło. Młodzi odwiedzali gospodarstwa wypraszając dary, organizowane były zabawy. Ale to już inna historia...