Dlaczego warto przyjść na wykład? Iłża w przeszłości znana była z garncarstwa. Od wieków w tym biskupim grodzie wypalano doskonałej jakości ceramikę. Prawdopodobnie w XIV wieku założono w Iłży cech garncarski, który funkcjonował formalnie do 1937 roku. W XVI i XVII wieku iłżeckie wyroby zdobyły sławę i uznanie w całym kraju a nawet poza jego granicami. Długie karawany wyjeżdżały z Iłży, wyładowane naczyniami z gliny. Sprzedawano je na targach w Krakowie a także w innych większych lub mniejszych miastach. W dwudziestoleciu międzywojennym powstała w Iłży pierwsza spółdzielnia garncarska, a po II wojnie światowa jedna z pierwszych spółdzielni cepeliowskich. Twórcy iłżeccy byli znani w całej Polsce a ich prace bezkonkurencyjne na przeglądach twórczości ludowej organizowanych w międzywojniu i dobie PRL-u. Ceramika iłżecka posiada swój unikalny charakter, piękno i historię, którą z pewnością warto znać.

O długim trwaniu garncarskiego rzemiosła w Iłży i unikalnym artyzmie twórców iłżeckich opowie pasjonat ceramiki i członek Radomskiego Towarzystwa Naukowego Łukasz Babula - zapowiada Łukasz Zaborowski, prezes RTN.

Łukasz Babula – historyk i kulturoznawca, pracownik Muzeum Regionalnego w Iłży. Redaktor książki Stanisława Pastuszkiewicza „Garncarstwo w Iłży w pierwszej połowie XX wieku” (2018), autor broszury „Ceramika Iłżecka. Niezapomniana tradycja” (2021). Zainteresowania badawcze skupione wokół ceramiki ludowej, cmentarzy i małej architektury sakralnej.