DIECEZJA RADOMSKA
Pierwsze w historii śluby zakonne wieczyste Braci Chrystusa Cierpiącego
Sześciu mężczyzn złożyło śluby wieczyste w Zgromadzeniu Braci Chrystusa Cierpiącego. Były to pierwsze w historii wspólnoty śluby zakonne. Uroczystościom przewodniczył biskup radomski Marek Solarczyk. Zakonnicy na co dzień pełnią posługę duszpasterską w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski w Kałkowie. Funkcjonuje tam wiele dzieł charytatywnych.
W czasie uroczystości ośmiu Braci Chrystusa Cierpiącego złożyło śluby. Sześciu z nich złożyło pierwszą w historii wspólnoty profesję wieczystą, najmłodszy po raz pierwszy złożył swoje śluby a jeden z nich ponowił swoją wolę pójścia za Chrystusem.
- Ojciec Święty Jan Paweł II mówił że, życie konsekrowane znajduje się w samym sercu Kościoła, że stanowi ono cenny i nieodzowny dar teraźniejszości i przyszłości Kościoła, ponieważ jest głęboko zespolone z jego życiem, z jego świętością i misją. Dlatego wspierajcie nas modlitwą, abyśmy wytrwali w swoim ofiarowaniu Bogu, a przyjęta przez Boga i potwierdzona przez Kościół ofiara niech wyjednuje wiernym obfite błogosławieństwo i łaski - powiedział brat Grzegorz Baczyński, SFCHP.
Zakonnicy w Kałkowie-Godowie przebywają od lat 90 tych ubiegłego wieku. Przybyli do sanktuarium na zaproszenie pierwszego kustosza ks. inf. Czesława Wali. Od początku służyli pomocą w licznych dziełach miłosierdzia. Mieszkali wówczas na terenie sanktuarium a 13 lat temu przenieśli się do wybudowanego przez siebie klasztoru znajdującego się we wsi Godów.
Ich charyzmat polega na niesieniu pomocy osobom starszym, chorym oraz dotkniętym różnego rodzaju niepełnosprawnością. Przyświeca im myśl św. o. Pio, który pragnął, by cały świat był domem ulgi w cierpieniu.
Zakonnicy posługują w domach dla ludzi starszych i Warsztacie Terapii Zajęciowej. Prowadzą również ośrodek rekolekcyjno-wypoczynkowy, który znajduje się na Wzgórzu Miłosierdzia na terenie godowskiego sanktuarium maryjnego.
Założycielem Zgromadzenia Braci Chrystusa Cierpiącego jest franciszkanin ojciec Albina Sroka. Do zakonu wstąpił w 1953 r. w Pilicy, pierwsze śluby zakonne złożył 31 sierpnia 1954 r. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bp Juliana Groblickiego 28 czerwca 1961 r. w Krakowie. W latach 1956-1962 studiował filozofię i teologię na Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie, w latach 1962-1965 prawo kanoniczne na KUL w Lublinie. W 1969 r. obronił pracę doktorską z prawa kanonicznego.
Był promotorem 5 koronacji łaskami słynących obrazów Matki Bożej w kościołach Prowincji OFM, autorem licznych publikacji z tematyki mariologicznej i historycznej. Był duszpasterzem, gwardianem, wikarym domu i parafii oraz ekonomem w klasztorach w Kazimierzu Dolnym, Brodnicy, Wieliczce, Stopnicy, Jarosławiu i Gdańsku.
W latach 1969-1972 był rektorem Kolegium Serafickiego NSD w Wieliczce. Był cenionym kierownikiem duchownym i propagatorem kultu św. o. Pio w Polsce. Zmarł po ciężkiej chorobie w szpitalu w Jarosławiu w 2012 roku.