DIECEZJA RADOMSKA
Modlitwa o beatyfikację bp. Gołębiowskiego

Wierni i duchowieństwo diecezji radomskiej, modliło się w intencji beatyfikacji bp. Piotr Gołębiowskiego – niezwykłego pasterza, który przez całe swoje życie pozostał wierny Chrystusowi i Kościołowi, dając w trudnych czasach komunistycznych świadectwo niezłomnej wiary i odwagi. Mszę świętą celebrował 8 listopada bp Marek Solarczyk. Uroczystość odbyła się w kościele pw. św. Piotra i Andrzeja w Jedlińsku koło Radomia.
Bp Solarczyk witając zgromadzonych powiedział, że jesteśmy w Jedlińsku, aby zawierzyć dzieło beatyfikacji sługi Bożego biskupa Piotra Gołębiowskiego przez wstawiennictwo Maryi.
W homilii nazwał biskupa Piotra „blaskiem Bożego życia”. – Takim blaskiem są też inni świadkowie Boga. Taki blask, każdy z nas miał okazję przeżyć i doświadczyć dzięki różnym sakramentom. Niech one nas kształtują, przemieniają, i sprawiają, że jeszcze bardziej, jeszcze mocniej, będziemy chcieli stanąć przy Chrystusie – mówił pasterz Kościoła radomskiego.
Ks. Grzegorz Wójcik, proboszcz miejscowej parafii powiedział, że z Jedlińska pochodzi wielki człowiek, który kroczył drogą świętości. – Dzisiaj prosimy Boga o dar beatyfikacji dla biskupa Gołębiowskiego. Patrzymy również na wzór jego życia, starając się go naśladować – powiedział ks. Wójcik.
Rezydentem w parafii jest ks. Henryk Ćwiek. Przypomniał, że proces beatyfikacyjny biskupa Piotra rozpoczął się w 1994 roku staraniem ówczesnego biskupa diecezjalnego Edwarda Materskiego. – Od tamtego czasu nieprzerwanie trwają modlitwy o dar beatyfikacji. Staramy się pielęgnować pamięć o biskupie. To był człowiek niezwykle konsekwentnej wiary.
Parafianka Bernadeta Kudas:
Bp Piotr Gołębiowski (1902–1980) urodził się w Jedlińsku. Po nauce w Radomiu wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, a dalsze studia filozoficzno-teologiczne kontynuował w Rzymie, gdzie zdobył doktoraty z filozofii i teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 12 października 1924 roku. Był wikariuszem w Sandomierzu, rektorem i proboszczem w różnych parafiach, a w czasie II wojny światowej prowadził tajne nauczanie. W 1957 r. został mianowany biskupem pomocniczym sandomierskim, a od 1967 r. kierował diecezją jako administrator apostolski. Ze względu na stan zdrowia w 1977 r. poprosił o zwolnienie z obowiązków. Zmarł 2 listopada 1980 r. w Nałęczowie. Trwa jego proces beatyfikacyjny.




